Karl Kraus

thumb|Tablica upamiętniająca Karla Krausa w miejscu jego urodzenia. Karl Kraus (ur. 28 kwietnia 1874 w Jiczynie, zm. 12 czerwca 1936 w Wiedniu) – austriacki dramaturg, poeta, pisarz, aforysta, publicysta, krytyk kultury i języka. Uznawany za najwybitniejszego satyryka obszaru niemieckojęzycznego w XX wieku.

W Wiedniu współpracował z "Neue Free Presse". W latach 1899–1936 był wydawcą i głównym autorem czasopisma literackiego „Die Fackel” (''Pochodnia''), walczącego m.in. ze stereotypami i manipulacjami języka prasy, a współpracującego z Wilhelmem Liebknechtem, Detlevem von Liliencronem czy Frankiem Wedekindem. Wygłaszał odczyty w Berlinie i Wiedniu, które stały się inspiracją dla współczesnych.

Był twórcą tzw. wiedeńskiej szkoły eseju. Zasłynął jako autor epickiego ''Die letzten Tage der Menschheit'' (, 1918/19), mówiącego o zmierzchu Austro-Węgier i europejskiej cywilizacji w kontekście wydarzeń I wojny światowej. Jest to jedno z najbardziej oskarżycielskich dzieł dotyczących I wojny światowej. Oprócz dramatów pisał także wiersze, satyry, aforyzmy i glosy. Przez całe swoje życie związany był z Wiedniem.

Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu. Źródło: Wikipedia