Salvianus

Salvianus (rond 400, Trier - 475, Marseille) was een priester-schrijver op het einde van het West-Romeinse rijk en kerkvader. Andere namen en benamingen zijn Saint Salvien, Salvianus van Trier, Salvianus presbyter (of priester), Salvianus van Marseille of Salvianus Massiliensis.

Hij behoorde tot een groep van Provençaalse kerkvaders zoals Cassianus, stichter van de abdij van Sint-Victor in Marseille, Hilarius van Arles en Gennadius. Deze laatste vermeldde Salvianus in zijn werk De viribus illustris onder hoofding 68. Dit werk is de belangrijkste bron over het leven van Salvianus. De Provençaalse groep was gekend voor hun aanhang van het pelagianisme, weliswaar in zwakkere vorm dan de door de Roomse kerk verboden leer van Pelagius. De vrije wil van de mens vonden zij een belangrijke drijfveer van menselijke daden, wat in tegenspraak was met de "slechtheid" en met de "erfzonde" van de mens volgens de leer van Augustinus. Door Wikipedia aangeleverd